Dinsdag 25 april 2017 Anzacday, noordwaarts over de Albany Hwy naar Dwellingup.

Het was een koude nacht! Gelukkig hebben we slaapzakken....Als we tegen 9.30 uur vertrekken schijnt de zon volop. Als we de garmin willen instellen werkt de plug van de sigarettenaansteker niet meer.... Zekering kapot?? Na 15 km gaan we even tanken en vragen we de dame achter de kassa of ze fuses heeft. Ja een doos vol maar welke? Nart gaat onder het dashboard op onderzoek uit, vindt uiteindelijk het zekeringenkastje, maar krijgt met geen mogelijkheid de betreffende zekering eruit. We weten in ieder geval welke we nodig hebben uit het instructieboekje van de Toyota. Als we boodschappen willen doen in Kojonup blijken de winkels gesloten te zijn vanwege de nationale herdenkingsdag Anzacday (=Australian New Zealand Army Corps). In WO1 zijn tienduizenden Australische en Nieuw Zeelandse vrijwilligers, die moederland Engeland wilden steunen, in de strijd gesneuveld bij Gallipolli (Turkije) In Arthur River tijdens een korte pauze probeert Nart nog eens de zekering met zijn zakmes eruit te peuteren.... nu lukt het. Bij een tankstation verderop kopen we een doosje zekeringen en dan is de storing gauw verholpen. We kunnen weer navigeren en het een en ander opladen. Bij Williams verlaten we de drukke snelweg en gaan richting Pinjarra. Naast uitgebreide en gevarieerde bossen zien we nu ook platteland, grote kuddes schapen en koeien en wat wijngaarden. Op diverse plaatsen worden de geoogste landerijen afgebrand. We stoppen nog voor een rondwandelingetje bij een Arboretum, waar vooral veel uitheemse bomen staan met naambordjes erbij. Bij Dwellingup vinden we, na een 5 km lange gravelweg, een gratis campground midden in de bossen. heel mooi plekje en niet druk. we installeren ons naast een betonnen kampvuurbak, waar Nart tegen de schemering een kampvuurtje stookt. We eten gezellig bij het kampvuur deze avond. Om ons heen nog wat vuurtjes, de sterren zijn helder te zien tussen de bomen door.

Woensdag 26 april 2017 naar Serpentine

In het stikke donker, met een zaklampje, midden in de nacht het toilethok opzoeken... das pas afzien en dan is het ook nog aardig koud... Als de zon dan om half 8 alweer tussen de bomen door schijnt is alles weer prima. Om half 10 hobbelen we weer over het onverharde pad naar de doorgaande weg. In Pinjarra gaan we de laatste boodschappen doen bij Coles, en dan bij de bibliotheek waar Free Wifi is het vervolg van de reis uploeden. Dat gaat vlot. Dan door naar Serpentine. Daar zijn watervallen te zien. Op een ruime parking met picknicktafels scharrelen een aantal kangoeroes rond. Er staan borden dat de dieren niet gevoerd mogen worden, maar gezien hun gedrag gebeurt dat toch. We eten er toch onze boterhammen op. Dan wandelen we naar de 500 meter verderop gelegen waterval. Een mooi plekje. Er zijn zelfs wat jongelui aan het zwemmen geweest in het ijskoude water en liggen nu op te drogen op de kant. Terug op de parking zien we een wandelroute aangegeven staan, langs de andere kant van de rivier. We trekken de wandelschoenen aan, wat water mee en gaan op pad. Het is een hele klim want de route gaat steil omhoog, langs een lange waterpijpleiding.. Na zo,n 3 kwartier klauteren vinden we het genoeg en gaan dezelfde weg terug. Dan rijden we via Jarrhdale naar het stuwmeer en de dam. Op een grote parking zien we massa's Twenty eight parrots rondscharrelen, prachtig gekleurde papegaaien die hun eigen naam roepen. We zittern er een hele tijd naar een Laughing Kookaburra te kijken, die rustig op een hek zit. Hij trekt zich niks aan van de andere rondfladderende vogels, duikt af en toe naar de grond voor een hapje en gaat dan weer rustig zitten kijken. Jammer genoeg laat hij zich niet horen. dan tijd om de camping in Serpentine op te zoeken. We kiezen een mooi zonnig plekje en zitten buiten tot de zon onder gaat. De paasvakantie is nu echt afgelopen hier, geen kind meer te horen of te zien. Dat was de afgelopen dagen wel eens anders. Af en toe werd je bijna van de sokken gereden door rond racende kids op fietsjes, stepjes en scateboards, maar wel allemaal met een helmpje op. Voorschrift op de camping! Er worden trouwens heel veel waarschuwingsborden overal neer gezet..

Donderdag 27 april 2017 Laatste nacht in de camper

We zijn nog 50 km van Perth verwijderd. Vandaag gaan we Perth Hills bekijken, een groot heuvelachtig gebied ten zuidoosten en oosten van de stad. kronkelende wegen lopen door deze streek. Eerst kijken we bij Rockpool ten zuiden van Rolleystone. Er stroomt een traag riviertje over de rotsen. Dan door naar de Victoriadam. En korte wandelroute door voornamelijk grasstree bos leidt er heen. Er is ver zicht tot aan Perth toe. Voor de lunch kiezen we een picknickplaats bij een ander stuwmeer bij Munering. Ook hier weer kangoeroes die rondhoppen en veel vogels. We lopen naar beneden naar de dam met een mooi uitzicht over het meer en de omgeving. We gaan overnachten op een camping in de buurt van waar we morgen de camper weer moeten inleveren. Er is wifi op de camping dus we reserveren maar meteen even onze stoelen voor de komende vluchten. We kunnen de instapkaarten niet uitprinten, maar we hebben morgen tijd genoeg.... 10.00 uur van de camping af...tussen 3 en 4 de camper afgeven en de vlucht naar Hongkong gaat pas tegen middernacht. We ruimen vast wat op, werken de laatste restanten weg in een rijstgerecht. Nart probeert alvast of alles nog in zijn tas past. Het laatste verslag op reismee zetten lukt niet... morgen op het vliegveld dan maar....