Dinsdag 18 april 2017 Naar Fremantle

Tussen wakker worden en wegrijden is het een kakafonie van vogelgeluiden. Het krioelt om ons heen van de heen en weer vliegende vogels: piepende tuinhekjes en knarsende kastdeuren afgewisseld met blokfluitdeuntjes en schaterlachen. Geweldig ontbijten zo! We rijden weer door door wat gecultiveerder gebied na New Norcia. Wat boerderijen hier en daar en meer verkeer. Op een parking na een km of 120 houden we even pauze. Het is er een vieze zooi, maar Nart kan er wel 2 nieuwe vogels aan de lijst toevoegen… een groene papagaai en een soort roodborstje. We rijden langs het vliegveld richting zee en gaan bij een grote Coles even wat boodschappen doen. Dan door naar Fremantle waar we tegen 14.15 uur aankomen. Een parkeerplaats is nog vrij snel gevonden en een kwartiertje later beginnen we aan onze wandeling door het centrum en langs de waterkant. Er is van alles te zien; oude gebouwen en hotels, drukke winkelstraatjes met veel cafeetjes en kunstateliers. Een ontspannen sfeertje en al slenterend komen we bij de waterkant waar we de enorme haven ontdekken, een replica van een oud Nederlands schip “ Duifken”, een klein bastion, twee scheepvaartmusea, het strandje en een grote bierbrouwerij van Elsie bier, dat we al eerder proefden. Hier en daar borden met informatie over de geschiedenis van Fremantle. Tegen half 5 zoeken we de camper weer op en rijden nog 25 km landinwaarts, naar campground Lily Rest. We vinden hem pas nadat iemand ons aanwijst welk pad we in moeten rijden. Een zeer basic terrein, maar er is een toilet en een stopcontact. De dame adviseert ons onder een hoge overkapping te gaan staan voor het geval dat het gaat regenen. Verder wijst ze ons een weitje vlakbij, waar elke avond kangoeroes te zien zijn. En inderdaad, tegen de schemering zien we een stuk of 8 van die grote kangoeroes over het gras springen. Een komt dichtbij en laat zich gewillig fotograferen. Wat later zien we ze ook bij de ingang van het terrein. . Er hangt een grote bel bij het hek voor noodgevallen, zegt de dame. Ze woont in het huisje 200 meter terug en zal de bel vast horen….. Als het al donker is komt er nog een Engels stel naast ons staan. Er is geen verlichting op het terrein dus dat wordt weer met de koplamp op naar het toilet vannacht…